بررسی رفتار بازدارندگی خوردگی ترپلیمر اکریلیکی پایه آبی و سازگار با محیط زیست بر روی فولاد SAE1018 در محیط نفتی در شرایط استاتیکی و دینامیکی

 در این مقاله رفتار بازدارندگی خوردگی ترپلیمر متیل متاکریلات، بوتیل اکریلات، اکریلیک اسید بر روی فولاد SAE1018 در محیط نفتی (مطابق با استاندارد NACE) دارای ترکیبی از،H2S ،CO2 و اCH3COOH در محلول 5/3% وزنی کلرید سدیم بررسی شده است. تکنیک‌های الکتروشیمیایی پلاریزاسیون، طیف نگاری امپدانس و میکروسکوپ نوری جهت بررسی رفتار خوردگی و مکانیزم بازدارندگی در غلظت‌های گوناگون بازدارنده در شرایط استاتیکی و دینامیکی به‌کار گرفته شد. نتایج نشان می‌دهند که جذب بازدارنده روی سطح و در نتیجه مسدود کردن نقاط آندی و تقویت لایه‌های الکتریکی سطح عامل‌های کاهش‌دهنده سرعت خوردگی در شرایط استاتیکی و دینامیکی در حضور بازدارنده هستند. اعمال چرخش الکترود کاری باعث افزایش بازده بازدارندگی در غلظت بهینه در مقایسه با حالت استاتیکی شده است، به‌طوری‌که بازده در تمامی سرعت‌های چرخش از حالت استاتیکی بالاتر است. علت این افزایش بازدارندگی، تسهیل در رسیدن بازدارنده به سطح می‌باشد. لازم به ذکر است که مطالعات متالوگرافی در شرایط مختلف خوردگی نتایج مربوط به آزمون‌های الکتروشیمیایی مبنی بر کاهش نرخ خوردگی در حضور بازدارنده را تایید می‌کند. بررسی ساختار مولکولی توسط روش تئوری اساسی چگالی، نشان داد که اتم‌های اکسیژن موجود در ساختار مونومرهای این بازدارنده نقاط فعال و مناسب جهت جذب روی سطح هستند. در نهایت محاسبات ترمودینامیکی نیز نشان دادند که بازدارنده حاضر از ایزوترم جذب لانگمایر پیروی کرده و جذب بازدارنده روی سطح مخلوطی از شیمیایی و فیزیکی می‌باشد.